Sinds de vorige blog gaan mensen er min of meer van uit dat de revalidatie-periode van Pixel erop zit, gezien hij nu uit de bench mag. Niets is minder waar. Nu begint het pas!
We zijn eerst een week gestart met hem enkel uit de bench te laten als we thuis waren, maar na een week bleef Pixel al constant uit de bench. Hij deed nl geen enkele poging om in de zetel te springen noch speelde hij wild met zijn speelgoedjes, dus we vertrouwden het wel. De discipline om 4 wandelingen van 20-25min te doen, is soms ver te zoeken -het duurt nu al ook zo lang- maar we doen ons best. Ondertussen kan Pixel zo'n 2km terug stappen zonder problemen.
Ik koos ervoor om hydrotherapie te volgen met Pixel, omdat dit de opbouw van de spieren een enorm boost kan geven. Gezien het nog steeds onze bedoeling is om asap terug wandeling van 6 tot 10km te doen en we tegen valentijn terug op het agilityplein willen staan, is dit een goede ondersteuning van onze doelen. De mensen die de laatste tijd contact met me zochten, weten hoe zeer ik zat af te tellen naar vanavond en hoeveel ik hiervan wacht.
Vandaag om 19u was het dan zo ver. Eerst begon de zoektocht naar een goed passend tuigje, geen sinicure voor een hondje van 3kg (ja hij is verdikt sinds hij zijn fysieke uitspattingen niet meer heeft). Vervolgens werd hij in een verwarmd bad gezet met jets waarbij de spieren losgemasseerd werden. Pixel was afwachtend, maar was van niets bang! Mijn stabiel karaktertje!
Vervolgens was het de beurt aan de loopband in een ander minder-verwarmd bad. De eerste 10minuten deed Pixel zonder te verpinken. Toen was het even rusttijd. Daarna was de tweede reeks van 6minuten aan de beurt. Tegen het einde van de 6minuten merkte ik dat Pixel moe begon te worden. Bij de derde reeks was er met Pixel geen land meer te bezeilen. Hij bleef flink stappen met zijn voorpoten, maar zijn achterpoten zweefden maar een beetje mee. We wilden niet stoppen op een laagte punt, dus bleven Ellen en ik Pixel motiveren om nog enkele gecontroleerde passen te doen, zodat er op een goede manier gestopt kon worden. Pixel kennende had hij dit anders bij de volgende sessie toch maar uitgebuit om direct niet juist te moeten stappen. Zo slim is die kleine rakker wel!
Tot slot kreeg Pixel nog enkele zwemminuten en volgens Ellen was hij een natuurtalent. Geen kikvorsslag maar gecontroleerd zwemmen met alle poten. Ik groeide van trots!
Na het zwemmen werd hij terug gemasseerd in de warmwater bad en kreeg hij nog een douche. Pixels eerste hydrotherapie les zat erop!
Vanaf nu mogen we ook de wandelingen met 500meter per week mogen opbouwen. Dit zou betekenen dat Pixel tegen 13 december terug 5km kan en mag stappen!
Volgens Ellen ging Pixel goed slapen na zijn sessie en misschien een beetje stijve spieren hebben, maar terwijl ik dit stukje schrijf, zit Pixel druk te spelen. Zijn speeltje wegsmijten en er zelf terug achteraan lopen. Iets wat hij nu sinds 2 dagen terug opgepikt heeft. Wat is het zalig mijn manneke terug te zien genieten!
We zijn eerst een week gestart met hem enkel uit de bench te laten als we thuis waren, maar na een week bleef Pixel al constant uit de bench. Hij deed nl geen enkele poging om in de zetel te springen noch speelde hij wild met zijn speelgoedjes, dus we vertrouwden het wel. De discipline om 4 wandelingen van 20-25min te doen, is soms ver te zoeken -het duurt nu al ook zo lang- maar we doen ons best. Ondertussen kan Pixel zo'n 2km terug stappen zonder problemen.
Ik koos ervoor om hydrotherapie te volgen met Pixel, omdat dit de opbouw van de spieren een enorm boost kan geven. Gezien het nog steeds onze bedoeling is om asap terug wandeling van 6 tot 10km te doen en we tegen valentijn terug op het agilityplein willen staan, is dit een goede ondersteuning van onze doelen. De mensen die de laatste tijd contact met me zochten, weten hoe zeer ik zat af te tellen naar vanavond en hoeveel ik hiervan wacht.
Vandaag om 19u was het dan zo ver. Eerst begon de zoektocht naar een goed passend tuigje, geen sinicure voor een hondje van 3kg (ja hij is verdikt sinds hij zijn fysieke uitspattingen niet meer heeft). Vervolgens werd hij in een verwarmd bad gezet met jets waarbij de spieren losgemasseerd werden. Pixel was afwachtend, maar was van niets bang! Mijn stabiel karaktertje!
Vervolgens was het de beurt aan de loopband in een ander minder-verwarmd bad. De eerste 10minuten deed Pixel zonder te verpinken. Toen was het even rusttijd. Daarna was de tweede reeks van 6minuten aan de beurt. Tegen het einde van de 6minuten merkte ik dat Pixel moe begon te worden. Bij de derde reeks was er met Pixel geen land meer te bezeilen. Hij bleef flink stappen met zijn voorpoten, maar zijn achterpoten zweefden maar een beetje mee. We wilden niet stoppen op een laagte punt, dus bleven Ellen en ik Pixel motiveren om nog enkele gecontroleerde passen te doen, zodat er op een goede manier gestopt kon worden. Pixel kennende had hij dit anders bij de volgende sessie toch maar uitgebuit om direct niet juist te moeten stappen. Zo slim is die kleine rakker wel!
Tot slot kreeg Pixel nog enkele zwemminuten en volgens Ellen was hij een natuurtalent. Geen kikvorsslag maar gecontroleerd zwemmen met alle poten. Ik groeide van trots!
Na het zwemmen werd hij terug gemasseerd in de warmwater bad en kreeg hij nog een douche. Pixels eerste hydrotherapie les zat erop!
Vanaf nu mogen we ook de wandelingen met 500meter per week mogen opbouwen. Dit zou betekenen dat Pixel tegen 13 december terug 5km kan en mag stappen!
Volgens Ellen ging Pixel goed slapen na zijn sessie en misschien een beetje stijve spieren hebben, maar terwijl ik dit stukje schrijf, zit Pixel druk te spelen. Zijn speeltje wegsmijten en er zelf terug achteraan lopen. Iets wat hij nu sinds 2 dagen terug opgepikt heeft. Wat is het zalig mijn manneke terug te zien genieten!